افول
ایدئولوژی جهاد و شهادت!
برغم بگوش رسیدن صدای خرد
شدن استخوانهای حکومت آخوندی تحت تحریمات اقتصادی، هنوز حکومت آیت الله ها فکر
میکنند "قدرت" از لوله تفنگی بر خیزد که امام جمعه ها هنگام خطبه خوانی
های جمعه در مشت خود میفشرند و از جهان بینی ای که زیربنای آن "جهاد است و
"شهادت." همین بس که بخاطر داشته باشیم که ژاپن امپریالیسم با یکی از
قویترین نیروهای نظامی در جهان، نه تنها نتوانست سلطه خود را وجبی بگستراند بلکه
در مرگ و تخریب و ویرانی گرفتار گردید. اما، ژاپن از ذلت برخاست و با نیروی
دانش و تکنولوژی، در اقصا نقاط دنیا حضور
یافت، اینبار نه با توپ و تانک یا با بمب و موشک بلکه با ارائه بهترین کالاهای
مورد نیاز مصرف کننده در سراسرجهان از جمله اتومبیل و و تلویزیون و دیجیتال
تکنولوژی.
نیز آنچه در چین در این چهل
سال گذشته بوقوع پیوسته است، نشان میدهد که نه به نیروی نظامی نیاز داری و نه به
جادوی "ایدئولوژی،" برای نجات از فقر و بدبختی. که هیچ یک بکار نیاید
اگر رفاه و آسایش و پیشرفت و تعالی ملت را آرزو نمایی. معروف است، دنگ ژیائو پینک
که چند صباحی مورد غضب رهبر حزب کمونیست چین، مائو تسه دنگ، قرار گرفته بود، گفته
است " گربه سفید و سیاه ندارد تا زمانیکه موش میگیرد." بعبارت دیگر، از
زمانیکه رهبران حزب کمونیست ایدئولوژی و صدور انقلاب را به حاشیه راندند و آغوش
خود را بر روی غرب گشودند، چین توانسته است بر فقر و درماندگی غلبه کند و پس از
امریکا به بزرگترین اقتصاد جهان و صادر
کننده تکنولوژی تبدیل شود. بی دلیل نیست که هماکنون چین در نقاط مختلف جهان حضور
اقتصادی داشته و از نفوذ سیاسی نیز برخوردار است.
البته که میتوان از کره
جنوبی هم در این راستا نام برد که در این چهل سال از یک کشور فقیر و عقب مانده و
دیکتاتورزده، به یک نیروی اقتصادی و یکی از تولید کنندگان مرغوبترین کلاهای صنعتی و دیجیتالی در جهان
تبدیل شده است.
اما، آخوند کجا و عقل
محاسبه گر کجا، چهل سال حکومت آخوندی، یعنی چهل سال حکومت عقل "اجتهاد،"
عقل مطلق شناسی و جزم انگاری، عقل تک کتابی و کوته نگری، عقلی که ذاتا باز دارنده
است، "حقیقت" را یافته و "غایت" را شناخته است. که حقیقت
"امامت" است "جهاد" و "شهادت." اگر نظام ولایت هم
اکنون، مثل موش در تله گرفتار شده است، خود بازتاب عقل اجتهاد و یا عقل باز دارنده
است.
حکومت اسلامی در چهل سالی
که گذشته است بجای آنکه در اندیشه از بین بردن فقر و فلاکت و سرمایه گذاری در نظام
آموزشی و در بوجود آوردن یک نظام اقتصادی نوین، در پی تقویت نیروهای نظامی و
انتظامی و امنیتی و اطلاعاتی بوده است، چنانکه گویی سرمایه گزاری در رشد و تکامل
نیروهای اقتصادی، رفاه و آسایش ملت از خداناشناسی بر میخیزد و سبب رشد و توسعه آن
شود، الگویی که نماد آن امریکا بوده و هست. این است که رهبر معظم انقلاب، از
آنجائیکه مومن بارزشهای جهاد و شهادت است، چندان ناخشنود نخواهد بود از یک درگیری
نظامی با امریکا. اما، هم چنانکه همگان میدانند امریکا در دام حکومت جمهوری اسلامی
فرو نیفتاده است. در پاسخ به سقوط پهباد خود، امریکا هواپیماهای رادار گریز خود را بمنطقه
ارسال میدارد، یعنی که پایگاهای موشکی و یکانهای ضد هوایی سپاه پاسداران مورد هدف
قرار میگیرند، پیامی که سرداران ولایت بدان توجه میکنند. مگر اسرائیلیها نیروی
هوایی مصر را قبل از آنکه به پرواز در آیند، نابود
نساختند. اجرای چنین سناریویی
در باره جمهوری اسلامی خیلی دور از ذهن نیست.
بنابراین، حکومت اسلامی
برغم ایمان به جهاد و شهادت، و اشتیاق در گیری نظامی با امریکا، تن به مذاکره
میدهد و بتدریج و بگونه ای پنهان نیروهای خود را در سوریه و لبنان کاهش میدهد و
راه پایان جنگ یمن را نیز هموارخواهد ساخت. اما، این سبب نشود که نظام آخوندی
تهدید و تحریک نکند، چنانکه گویی نجات در خروج از برجام و از سرگیری غنی سازی هسته
ای نهفته است. بدین لحاظ حقایق را نیز بر حسب معمول وارونه میسازند. نظام بر آن
اصرار دارد که امریکا نتوانسته است جلو فروش نفت جمهوری اسلامی را بگیرد و جمهوری
اسلامی هنوز میتواند نفت را بمشتریان خود از جمله چینی ها بفروشد و بدن منظور دور
زدن تحریمات را در تلویزیون سراسری نشان میدهند تا مردم را قانع کنند که جای هیچ
نگرانی نیست، نفت بفروش میرسد و حقوقهای معوقه پرداخت و بانکها از ورشکستگی نجات
خواهند یافت. البته که برای راست ازمایی این ادعاهای رژیم دین، مردم به میزان
دشواری تامین معیشت روزانه خود مینگرند.
اما، رابطه با امریکا و یا
جهان نیست که تعین میکند که رژیم دین ماندگار است و یا رفتنی. ضعف و ناتوانی
رژیم
دین در برابر تحریمات اقتصادی امریکا و لاجرم عقب نشینی حکومت اخوندی، آغلز افول
ایدئولوژی جهاد و شهادت است.
فیروز نجومی
Firoz Nodjomi
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر